فلکسوگرافی یکی از روشهای پیشرفته چاپ است که با استفاده از یک کلیشه برجسته و انعطافپذیر انجام میشود. این کلیشه به سیلندر دستگاه چاپ فلکسوگرافی متصل شده و امکان چاپ سریع و دقیق را فراهم میآورد. فلکسو در حقیقت نسخه مدرن چاپ لترپرس به شمار میرود، اما از این روش کلاسیک بسیار همهکارهتر است. به کمک فلکسو میتوان روی طیف گستردهای از سطوح مانند پلاستیک، فویل، سلفون و کاغذ چاپ کرد. این ویژگی باعث شده که فلکسو به طور گسترده در بستهبندی مواد غذایی و تولید لیبلهای کاربردی استفاده شود. علاوه بر این، این روش برای چاپ یکنواخت سطوح بزرگ با رنگهای یکدست نیز ایدهآل است.
کاربردهای گسترده فلکسوگرافی
یکی از دلایل محبوبیت فلکسو، رشد سریع و پیوسته آن در صنعت چاپ است. برخلاف تصور عموم که این روش را محدود به کاربردهای خاص میدانند، تنوع قابلیتهای این فناوری باعث شده تا بتوان از آن برای طیف وسیعی از محصولات استفاده کرد. بستهبندی مواد غذایی یکی از شناختهشدهترین حوزههای کاربرد فلکسو است. اما این تنها بخشی از ماجراست. چاپ روی کیسههای پلاستیکی، لفافها، لیبلهای بستهبندی، کاغذدیواری، مجلات، ضمایم روزنامه، کتابها و حتی فرمهای اداری نیز از جمله مواردی هستند که به واسطه این روش پوشش داده میشوند.
نگاهی به فرآیند فلکسوگرافی
کلیشهای که در فلکسوگرافی استفاده میشود، از مواد لاستیکی یا فتوپلیمری ساخته شده و نواحی تصویری آن برجستهتر از بخشهای غیرچاپی است. این کلیشهها ممکن است به شیوههای آنالوگ یا دیجیتال طراحی و تولید شوند.
فلکسوگرافی به عنوان یک روش چاپ مستقیم شناخته میشود. این یعنی کلیشه آغشته به مرکب به طور مستقیم با سطح موردنظر تماس گرفته و تصویر مدنظر را منتقل میکند. فرآیند انتقال مرکب توسط نورد ویژهای به نام نورد آنیلوکسی انجام میشود. نورد آنیلوکسی دارای حفرههایی است که مقدار مشخصی از مرکب را نگه داشته و روی سطح کلیشه منتقل میکند. تعداد و اندازه این حفرهها بسته به نوع کار چاپی و کیفیت مورد انتظار قابل تغییر است تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.
این فرآیند دقیق و کارآمد باعث شده تا فلکسو به یکی از گزینههای اصلی صنعت چاپ تبدیل شود، خصوصاً زمانی که سرعت بالا، دقت و قابلیت چاپ بر روی مواد متنوع اولویت باشد.